Phenomenal Us - challenge 22

AŻUROWE LOVE / LOVE FOR LACE

Ażurowa stylizacja powstała właściwie przez przypadek. Lubię te przypadkowe stylówki. Lubię ten moment, kiedy kreuję strój na poczekaniu, jedną nogą już za drzwiami.  Czuję się wtedy jak Edward Nożycoręki, jak szalony twórca w szale tworzenia. Łapię chciwie te luźne myśli, które pryskają jak bańki mydlane, żeby nie uciekły; tak jak łapię w trymiga poszczególne ciuchy z garderoby i plotę z nich nową jakość. Coś przygodnego, niezaplanowanego. Wyciskam z tych pomysłów wszystkie soki. Powstaje spontaniczna układanka.  Dobieram do jednego puzzla drugi, czasem generuje się z tego łączenia nieregularna mozaika. Wtedy jest chyba najciekawiej. 

Ta szybkość i przypadkowość to nie jest oznaka braku szacunku do odbiorcy. Myślę też, że rezultat końcowy osiągnięty w 3 minuty nie traci na jakości w porównaniu do ewentualnego efektu stroju przygotowywanego przez 3 dni. Miałam zupełnie inny plan: miało być warstwowo, ale do mistrzostwa Oli Lumpoli tak mi daleko, jak stąd na księżyc, co go ukradli. Wymyśliłam stylizację, nawet ten wymysł przymierzyłam… Jednak efekt był marny, co przekonało mnie do tego, by popracować na żywym organizmie w czasie rzeczywistym, a koncepty wymyślne pozostawić w sferze wymysłów.

Wygląda na to, że rzeczywistość najlepiej weryfikuje nawet te modowe wyobrażenia, idealizowane koncepty. I skończyło się na pstryknięciu kilku zdjęć tego, co miałam na sobie w niedzielę, właściwie na Anioł Pański. Wskoczyłam w ten strój szybciutko, żeby pojechać po synka do babci, u której przebywał, kiedy rodzice świętowali ożenek przyjaciela.

Punktem wyjścia tego outfitu były kolczyki – wczorajsze. Trzeźwe, choć przeczołgane podczas wirowania na parkiecie i miast zakropione alkoholem prawie że w weselnym rosole umoczone. Taki urok długich, tak modnych aktualnie chwostów – trzeba uważać, by nie wtopić. Te piękne kolczyki z frędzlami to prezent urodzinowy od Pewnej Wyjątkowej i Ważnej Osóbki (BFF), z którą łączy mnie nierozerwalna miłość butoholiczna i marka MASHOES. Z nią popełniłyśmy te buty, które mam na stopach – nazywają się SportAnki. 

Niezmiernie mnie cieszą słowa zachwytu nad nimi. Bo nieskromnie powiem, że to naprawdę wyjątkowe, wręcz genialne (wy)twory rzemieślniczych rąk i naszej projektanckiej fantazji. Te białe sneakersy z czerwoną wstawką na pięcie, czarnym detalem na podeszwie i wstążką w biało-czarne paski dają kilka możliwości stylizacji. To buty dla wolnych duchowo, niezależnych, kreatywnych kobiet, które nie lubią ograniczeń. Które lubią za to raz wydać pieniądze, a mieć pole do twórczych popisów. Sama decydujesz o tym, jak je nosić. My dajemy Ci wybór i dwie podwójne klapki na zmianę: w białe grochy na czarnym tle z czerwoną warstwą spodnią i czerwone usta na biało-czarnych paskach z czerwoną warstwą pod spodem. Wszystko utrzymane w mojej ulubionej sekwencji trójkolorowej: bieli, czerni i czerwieni.

Do stylizacji na fenomenalne wyzwanie wybrałam klapkę Mash z USTECZKAMI. Motyw czerwonych ust jest jednym z moich ulubionych toposów w modzie, w akcesoriach (artykuły TUTAJ i TUTAJ). Dlatego też znalazł się jako obowiązkowy print w naszej kolekcji butów. Wzory nadruków projektowane są dla Mash przez zdolnych grafików na wyłączność.

Swoje wargi też pomalowałam intensywnie czerwoną pomadką. Kocham czerwień na ustach. To uczucie nie trwa długo, dopiero niedawno dorosłam do kolorowania ust w ogóle, jakkolwiek – a na czerwono jeszcze później.

Adidasy skrywają wesoły, komiksowy detal – krótkie skarpetki z Myszką Minnie. Tę bajkową postać uwielbiam – i za kolory, i za grochy, i za kokardy, i za wielkie oczy. Gdybym mogła być bohaterką bajki, pewnie byłabym Minnie. (O motywach myszkowych w modzie pisałam TUTAJ).

Ażurowa bluzka spokojnie czekała na to wyzwanie, ciągle wygodnie umoszczona w torbie z logiem sklepu. Odklejałam od niej metki z cenami. Tak naprawdę to męski t-shirt, choć na taki nie wygląda. Mimo całej mojej tolerancji i umiłowania inności trochę trudno mi jest wyobrazić sobie mężczyznę (nie modela, nie fashion freaka, nie dandysa, a zwykłego zjadacza chleba z nie-tylko-metaforycznymi jajami) w białej, koronkowej koszulce, który czułby się w niej komfortowo, czułby się sobą. To raczej  nie jest model dla przeciętnego faceta. Może dlatego ostała się w sklepie i trafiła w moje ręce – ja się w niej czuję sobą na 100%. 

A czemu? Bo przepadam za klimatami firankowymi. Koronki uwodzą mnie od lat, taka ich uwodzicielska natura. Ten t-shirt spokojnie mógłby powstać z firany lub obrusa, jedynie dekolt należałoby wykończyć ściągaczem z ultramodnym lampasem. Ta koszulka gra stylami – eleganckim, kobiecym, zmysłowym typowym dla koronki oraz sportowym w formie fasonu i detalu przy szyi. Ten dłuższy, taliowany t-shirt w moim outficie odegrał rolę tuniko-sukienki. Odważniejsze panie mogłyby go nosić na gołe ciało, ja jednak założyłam pod spód niebieską, lekko rozkloszowaną sukienkę na cienkich ramiączkach – taką a la slip dress. Muszę Wam coś wyznać… Poczułam się w niej jak amerykańska nastolatka :D Tylko pomponów cheerleaderki mi brakowało :P Spełniła funkcję podszewki, halki należycie, a na dodatek pomogła wyeksponować ażurowy wzór wierzchni, robiąc za ciemniejsze tło. Była od koszulki dłuższa i szersza, w związku z tym u dołu utworzyła się falbanka w kolorze błękitu paryskiego.

Narzuciłam na siebie lekki i nieco szpiegowski płaszcz w tym samym odcieniu niebieskiego. Jest cienki, gładki, nie ma podszewki, zamka ani użytkowych guzików (jedynie ozdobne napy), za to ważne elementy trenczowate, znane z prochowca porucznika Colombo: pagony, podwójny materiał u góry i pasek, którym zbliżyłam do siebie krawędzie i poły tej narzutki. Długość midi przyjmuję ostatnio w każdych ilościach, podobnie jak świeżutkie rogaliki z ulubionej piekarni.

#phenomenalus #phenomenaluschallenge 

#phenomenalusazurowelove #phenomenalusloveforlace

Torebka w stylu retro to mój ukochany eksponat. Składa się na to ukochanie kilka powodów:

1. wzór (pepitka, bez której nie mogę się obejść),
2. kolorystyka (biel i czerń w połączeniu ze srebrem) 
3. fason (nieco lekarski kuferek do ręki, onegdaj moja ulubiona wersja babskiego nosidła).

Kuferek na co dzień stracił swoją pozycję lidera na rzecz torebek z długim paskiem. Nie tylko ten pepitkowy. Po prostu rzadko wychodzę z tymi do ręki, ponieważ nierzadko targam z sobą dwie torby od moich maluchów i wyglądam jak obwieszony sakwami bagażnik rowerowy :P (choć stylowy :P ).

PŁASZCZ NIEBIESKI: Mohito

PŁASZCZ CZERWONY: Bonprix

T-SHIRT: Satisfashion

SUKIENKA: No name

SKARPETKI: CCC

KOLCZYKI: ae Woman

OKULARY: Zara

TOREBKA: No name

BUTY: Mashoes

Duuuże zdjęcie SportAnek na prośbę Margotki i Iwakki:))

Jest jeszcze druga wersja stylizacji, która różni się od pierwszej okryciem wierzchnim – to strój z płaszczem czerwonym. Nie umiałam się zdecydować, jaki wybrać do zdjęć, dlatego są dwa. Po syna pojechałam na kobaltowo. Sami oceńcie, który kolor Wam się podoba. Czerwony płaszcz jest bardziej mięsisty, ma geometryczną fakturę, wyłożone klapy i luźne paski przy rękawach, które można według uznania zawiązać lub zdjąć. Doceniam tę dowolność. Poza tym te paski to ciekawe rozwiązanie konstrukcyjne, którego do pełni stylizacyjnego szczęścia brakuje w płaszczu niebieskim.

Dziękuję za uwagę i za wszystkie komentarze :*